Zjawisko kawitacji występuje przy burzliwym przepływie cieczy w przewodach lub jej opływie wokół łopatek turbin, wirników pomp oraz łopat śrub okrętowych. Jeżeli na skutek zmian prędkości ciśnienie cieczy osiągnie wartość niższą niż ciśnienia jej parowania w danej temperaturze, powoduje to powstanie pęcherzyków par lub gazu. Pęcherze te wędrując w strudze cieczy dostają się do przestrzeni o wyższym ciśnieniu. Powoduje to nagłe implozyjne ich zanikanie. Zjawisku temu towarzyszą silne lokalne udary cząstek cieczy porwanych implozją na ścianki przewodu lub łopatki. Ten typ niszczenia działa bardzo intensywnie zmęczeniowo na powierzchnię materiału, powodując wyrywanie w krótkim czasie dużych kawałków materiału, drążąc niejako otwory. Zjawisku kawitacji towarzyszą efekty dźwiękowe podobne do detonacji lub uderzeń metalu o metal. Jeżeli kawitacja przebiega w ośrodku silnie korodującym, to niszczenie materiału przebiega jeszcze intensywniej. W praktyce często maszyna ulega uszkodzeniu wskutek nagłego zniszczenia jednego z jej elementów. Zwykle przyczyną takich uszkodzeń jest przeciążenie, spowodowane zwiększeniem intensywności pracy ponad przewidzianą przez producenta lub nagłym losowym, udarowo działającym obciążeniem przekraczającym znacznie siły występujące podczas normalnej eksploatacji. Tego rodzaju wypadki prowadzą do trwałych odkształceń, zniszczenia części lub zespołów maszyny.
